Filmy Islandia

Kalli, młody chłopak wychowywany przez matkę na przedmieściach Rejkiawiku, żyje w świecie pełnym wymyślonych postaci. Większość doświadczeń życiowych zdobywa poprzez ekran kina, telewizora i komputera. Boże Narodzenie ma spędzić z ojcem i jego nową rodziną, na odludnej farmie daleko na północy. Musi opuścić swój świat i odnaleźć się w nowej rzeczywistości, w której będzie zmagać się z trudami, jakie niesie „prawdziwe życie”. Wkrótce ma dość wiejskiej rzeczywistości i postanawia uciec. Naokoło śnieżyca, on nie ma zasięgu w telefonie i nagle napotyka niedźwiedzia polarnego…

Główny bohater – Kristófer – jest pracownikiem ochrony i prowadzi nudne, monotonne życie. Został zwolniony ze statku transportowego, kiedy przyłapano go na przemycie alkoholu. Stojąc w obliczu poważnych tarapatów finansowych, bohater jest gotowy na przyjęcie pomocy swojego przyjaciela – Steingrimura – który może pomóc mu, używając swoich koneksji, odzyskać dawną posadę. Kristófer postanawia spróbować swego szczęścia po raz ostatni i wypływa w trasę na statku do Rotterdamu.

Debiut islandzkiego reżysera rozgrywa się na odizolowanej farmie, gdzie młode małżeństwo opiekuje się stadem owiec. Ich surowe, wypełnione pracą życie zmienia się gwałtownie, gdy pewnej nocy w zagrodzie przychodzi na świat niezwykła istota. María i Ingvar zabierają ją do domu, a ich decyzji o przejęciu opieki nad noworodkiem towarzyszy pełne gniewu i rozpaczy beczenie owczej matki. Rosnące napięcie potęguje pojawienie się w domu brata Ingvara: pogubionego muzyka, który ma zawsze puste kieszenie i przynosi ze sobą wyłącznie kłopoty.

Lokalna eko-aktywistka Halla, podejmuje wielkie ryzyko, by chronić wyżyny Islandii.

Weź haust mroźnego powietrza, zaciągnij się śniegiem – i pozwól sobie na najdziwniejszą podróż zimową, jakiej doświadczyłeś w kinie. Surrealistyczny, absurdalny, zostawiający na białym puchu ślady czarnego humoru film Hlynura Pálmasona zabiera nas do górniczej osady położonej w środku lasu. Mieszkają tu, jak przystało na bajkę, dwaj bracia. Jeden z nich, ten młodszy, pędzi bimber, desperacko tęskni za miłością i powtarza, że każdy ma w sobie ciemną stronę. W świecie filmu jej metaforą jest kopalnia, gdzie światła czołówek z trudem rozpraszają mrok, w którym cicho narasta napięcie pomiędzy pracującymi mężczyznami. Wizyjni, zaskakujący, intensywnie oddziałujący poprzez obrazy Zimowi bracia opowiadają właśnie o tym, co ukryte: o rywalizacji, agresji, pragnieniu zemsty, które wydobyte z kopalni ludzkiej duszy ranią i niszczą. Ale także o tym wszystkim, co może powstrzymać ciemność.

Po samobójczej śmierci starszej kobiety w kościele, nowy psychiatra, Freyr (Jóhannes Haukur Jóhannesson), odkrywa, że zmarła miała obsesję na punkcie zaginionego przed trzema laty ośmioletniego chłopca. W tym samym czasie troje przybyszów z miasta przyjeżdża odrestaurować stojący na uboczu opuszczony dom, w którym z czasem zaczyna dochodzić do przerażających zdarzeń. Obie historie splata los tajemniczego chłopca, który zaginął sześćdziesiąt lat wcześniej…

Niedaleka przyszłość. W wyniku katastrofy prawie cała powierzchnia Ziemi poddana została śmiercionośnemu promieniowaniu. Ludzkość uległa zagładzie. W jedynym nieskażonym rejonie o powierzchni kilku kilometrów przetrwała para nieznajomych, którzy próbują odbudować swój świat. Uczą się funkcjonować w nowych warunkach, zbliżają się do siebie. Gdy wydaje się, że mają przed sobą przyszłość, w okolicy pojawia się ten trzeci. Nie wiadomo skąd przybył, ani jak przetrwał. Zachowuje się przyjaźnie, ale widać, że coś ukrywa. Między mężczyznami zaczyna się rywalizacja o kobietę, która wkrótce przeradza się w agresję…

Gunnar (Þröstur Leó Gunnarsson), stary rolnik, zostaje wywłaszczony ze swojej farmy. Zostawia wszystko za sobą i przeprowadza się do miasta, gdzie nawiązuje więź z 10-letnim roznosicielem gazet, nieco zaniedbanym przez rodziców. To spotkanie na zawsze odmieni ich życie...

W środku arktycznej tundry dochodzi do katastrofy. Rozbija się samolot z jedynym pasażerem. Samotny podróżnik wyciąga ze zrujnowanej maszyny wszystko co może być potrzebne i rusza przed siebie, ale mimo swoich najlepszych starań, jałowy krajobraz oferuje niewielką nadzieję na ratunek.

Annie zostają ostatnie dni odsiadki, a to oznacza, że nadchodzi czas rozliczyć się z przeszłością. Gdy opuszcza więzienne mury, jej nadrzędnym celem jest odnalezienie Doroty, z którą ma rachunki do wyrównania. Szybko okazuje się, że to jednak nie jest takie proste, a w nowej rzeczywistości może liczyć tylko na siebie. Poszukiwania sprowadzają ją na Islandię, gdzie podając się za przyjaciółkę Doroty, szybko zyskuje zaufanie jej rodziny. Tylko one dwie wiedzą o co toczy się gra. Jak długo potrwa ta sielanka? Jakie mroczne tajemnice kryje w sobie nasza bohaterka i jaki jest prawdziwy cel wizyty? Jedno jest pewne – na tej wyspie nie jest już bezpiecznie.